Voor de familie Betonie had de vooroorlogse "goede oude tijd" stil moeten blijven staan. Een tijd waarin familiebedrijven over het algemeen nog solide waren en over gingen van vader op zoon.

Maar tijden veranderen snel iets te snel voor Edmund die in de harder wordende zakenwereld niet mee kan.   En dan.......

We zien de zitkamer van een "statige", oude familiewoning.  De muren zijn behangen met een  "duur" en donker motief,  boven de lambrisering van houtbetimmering. Zware overgordijnen markeren de hoge ramen en hal. Linksvoor de toegang tot keuken en achterhuis. Deze deur in de stijl van het huis. Linksachter een open toegang tot de hal als algemene op en afkomst. Rechts in de achterwand een hoog raam, waardoor een wat verwaarloosde tuin te zien is met veelal kale bomen. Een miezerig zonnetje mag zo af en toe te zien zijn maar over het algemeen houden we het buitenlicht somber. Rechts midden een open haardvuur met daarvoor een makkelijke zit en poef. De meubilering is in de stijl van de bewoners, oud klassiek. Een buffetkast links van het midden tegen de achterwand, waarop een karaf met appelsap o.i.d. en enige glazen. In de kast, sherry en andere dranken. Ergens tussen kast en hal, een bellenkoord. De telefoon vinden we rechts naast, of desnoods op de kast. Dewanden versieren we met, zo mogelijk, oude familieportretten of schilderstukken. Een zwaar, liefst lederen bankstel met tafel vormt de zithoek, iets links van het midden. Schemerlampen en planten completeren het geheel.

Voor het geluid is er een bandopname nodig, met daarop uitbundig geblaf van een grote hond. Ook het wegrijden van een auto met gierende banden moet, aan het slot van het derde bedrijf, te horen zijn.